Gadgetshowto
Sinds het ontstaan van moderne toetsenborden is de universele QWERTY-indeling niet veranderd. Of het nu een fysiek toetsenbord is dat is gemaakt voor gaming of een touchscreen-toetsenbord in moderne telefoons en tablets, de QWERTY-toetsenbordindeling is de langste tijd de standaard geweest. Dus, heb je je ooit afgevraagd waarom we deze ongebruikelijke en lukrake lay-out voor onze toetsenborden hebben? Laten we vandaag teruggaan in de tijd en meer te weten komen over de oorsprong van de QWERTY-indeling voor toetsenborden.
QWERTY-toetsenbord: hoe is het ontstaan??
Om meer te weten te komen over de genoemde toetsenbordindeling, moeten we naar de pre-computertijd gaan toen de typemachine een revolutionair apparaat was voor typisten over de hele wereld. De oorsprong van de QWERTY-toetsenbordindeling houdt rechtstreeks verband met de werking van de typemachine.
De eerste typemachines
In november 1868 stuurde Christopher Latham Sholes, samen met zijn drie collega's, de eerste schrijfmachine met 28 toetsen naar het Porter's Telegraph College in Chicago. Twee jaar later, in 1870, werkte Matthias Schwalbach samen met Sholes om een typemachine met 38 toetsen te ontwikkelen, inclusief speciale toetsen voor koppeltekens, komma's, punten en het vraagteken. Volgens de getypte brieven en patentaanvragen van Scholes kwam de toetsenbordindeling van deze typemachines lang niet overeen met de huidige QWERTY-indeling. Het laatste model had vier rijen toetsen die in bijna alfabetische volgorde waren ingedeeld.
Oorsprong van de QWERTY-lay-out
Dus, hoe is Sholes overgegaan van de logische alfabetische lay-out naar de huidige willekeurige QWERTY-lay-out? Welnu, een van de meest populaire theorieën is dat de uitvinder de QWERTY-indeling heeft gemaakt om te voorkomen dat typemachinetoetsen mechanisch vastlopen..
Om dit te begrijpen, moeten we eerst leren hoe een typemachine werkt. Onder de toetsen van een typemachine bevinden zich hamerachtige geïnkte spitsen die naast elkaar op een lettertypebalk zitten. Dus als een typist een woord typte met de toetsen die zich op dezelfde typebalk bevinden, raakte de aanslag van de toetsen vaak met elkaar vast, waardoor de typemachine mechanisch vastliep. Het gebeurde voornamelijk door de opeenvolging van de aangrenzende vaak gebruikte toetsen op de Bigram-gebruiksfrequentie.
Voor niet-ingewijden is het gebruik van Bigram-frequentie een techniek voor statistische taalidentificatie die duidelijk de meest gepaarde letters van het alfabet laat zien (afbeelding hieronder).
Om de mechanische blokkering van typemachinetoetsen te voorkomen, kwam Sholes op het idee om de meest gebruikte letterparen, volgens het gebruik van de Bigram-frequentie, uit elkaar te plaatsen. Dus als deze theorie waar is, dan is de QWERTY-lay-out zo'n lay-out die de toetsen van de meest voorkomende letterparen zoals "t h", "i n", "h e" en andere het meest uit elkaar plaatst..
Een ongebruikelijke beslissing van Christopher Latham Sholes
Een anomalie van de nieuwe lay-out van Sholes is echter nog steeds een raadsel voor historici. Kijk, vroege prototypes van Sholes 'typemachines lieten naar verluidt een iets andere toetsenbordindeling zien, waarbij de "R" -toets er niet was op de bovenste rij. Het was dus een QWE.TY-indeling. Ja, de punt was in de plaats van de 'R'-toets.
Voordat hij echter een patent aanvroeg voor zijn nieuwe toetsenbordindeling, veranderde Sholes deze naar de huidige QWERTY-toetsenbordindeling door de "R" -toets naast de "E" -toets te plaatsen. Nu was het een ongebruikelijke zet van Sholes, aangezien de "eh" letterpaar vierde is op de Bigram Frequentie-index. Dus het verplaatsen van de "R" -toets naast de "E" -toets had voor veel historici geen zin.
Desalniettemin werd het patent aangevraagd voor de QWERTY-indeling en na verloop van tijd werd het een universele toetsenbordindeling. Hoewel de reden voor de oorsprong van de QWERTY-indeling niet logisch is in de wereld van vandaag, is het zeker interessant om te zien dat het idee van Sholes voor een toetsenbordindeling nog steeds intact is in moderne computerapparatuur.
