De WHO erkent 'spelstoornis' als een geestelijke gezondheidstoestand

We houden er allemaal van om videogames te spelen, ons onder te dompelen in een heel andere wereld en wat stoom af te blazen, maar ons overgeven aan regelmatige marathonsessies en het verbreken van sociale contacten is iets waar we vaak voor worden berispt. Maar de uren die we aan onze consoles kleven en de hele dag naar een scherm staren, zijn eigenlijk schadelijk voor ons, niet alleen omdat onze ouders dat zeggen. De De Wereldgezondheidsorganisatie heeft verslavend spelgedrag erkend als een stoornis en is van plan dit ook te doen officieel categoriseren als een geestelijke gezondheidstoestand, waarvoor medische aandacht nodig is om te genezen.

Dat gezegd hebbende, is er nog geen reden tot paniek, aangezien de spelstoornis waarover wordt gesproken niet van toepassing is op alle gamers, maar wijst het op een bijzonder meeslepende gewoonte die een negatieve invloed kan hebben op ons fysieke, psychologische en sociale welzijn.

Het door de Verenigde Naties gesteunde gezondheidsagentschap heeft gokverslaving opgenomen in de bètaversie van de 11e editie van haar International Classification of Diseases (ICD) -rapport, wat betekent dat als het ontwerp formele goedkeuring krijgt van de bank van medische wetenschappen en gezondheidsdeskundigen, gokverslaving officieel erkend worden als een psychische aandoening over de hele wereld.

De WHO heeft gokverslaving in zeer duidelijke bewoordingen gedefinieerd: "Een patroon van aanhoudend of terugkerend spelgedrag ('digitaal gamen' of 'videogamen'), dat online (d.w.z. via internet) of offline kan zijn." Volgens de gezondheidsdienst manifesteert de aandoening zich in de volgende vormen, maar kan ook andere manifestaties hebben:

Verminderde controle over gamen (bijv. Aanvang, frequentie, intensiteit, duur, beëindiging, context
Er wordt steeds meer prioriteit gegeven aan gamen in de mate dat gamen voorrang heeft boven andere levensbelangen en dagelijkse activiteiten
Voortzetting of escalatie van gamen ondanks het optreden van negatieve gevolgen

Hoewel de voorgeschreven voorwaarden duidelijk zijn, is de vraag hoe iemand, die een fervent gamer is, kan testen of hij deze symptomen vertoont..

Welnu, om ons dilemma op te lossen, spreekt een rapport dat is gepubliceerd door Forbes (geschreven door Bruce Y. Lee, universitair hoofddocent internationale gezondheid aan de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health) over een CAGE-test die kan bepalen of iemands spelgedrag een kwestie van gezondheidsproblemen is geworden voor hen. Hieronder vindt u de CAGE-diagnosevragen:

Heb je ooit het gevoel gehad dat je dat zou moeten doen? Cga naar beneden op je gamen?
Heb mensen EENIk irriteerde u door uw spel te bekritiseren?
Heb je je ooit slecht gevoeld of Guilty over uw gaming?
Zijn videogames meestal het eerste waar u 's ochtends aan denkt als u wakker wordt (E.ye opener)?

Als u de meeste van deze vragen met 'Ja' beantwoordt, heeft u mogelijk een probleem. Niet alles is echter duister en somber, aangezien games ook een krachtig middel zijn om mentale stress te verminderen, en er kunnen andere technieken zijn ontwikkeld om gamers te helpen omgaan met de specifieke nadelige gevolgen van langdurige sessies. Het behoeft geen betoog dat u voorzichtig moet zijn met de omvang van uw verwennerij, zodat uw echte leven niet wordt beïnvloed door de daden van uw game-avatar.