Gadgetshowto
Toen ik Quora voor het eerst begon te gebruiken, voelde ik me aangetrokken tot de gestroomlijnde interface en eenvoudige esthetiek. Zoals veel mensen ben ik niet meteen begonnen met posten. Ik achtervolgde de pagina's zo nu en dan, totdat ik voelde dat ik het genoeg "had" om erin te duiken. Ik hield van de manier waarop mijn vragen en antwoorden werden gecentraliseerd en mijn activiteit werd geregistreerd. Ik vond het geweldig dat ik bestond daar als geheel op één centrale plek. Dit was iets dat ik nooit kreeg van andere vraag- en antwoordsites. Ik vond het vooral geweldig dat er manieren waren om dat te doen score.
Nee, zeker niet zoals u denkt.
Als psychologische stimulans krijgen gebruikers op de site "Quora Credits" voor het schrijven van goede vragen of antwoorden. Er wordt op Quora veel gepraat over deze credits, wat ze vertegenwoordigen en of er überhaupt een systeem van op en neer stemmen zou moeten zijn. Het grootste deel van dit debat komt voort uit een uitgesproken kerngroep van individuen die beweren dat - inderdaad - dat allemaal gewoon onzin is. Men zou geen "goodies" (digitaal of anderszins) nodig moeten hebben om vragen te stellen of te beantwoorden, en dat zou moeten worden gerespecteerd als iets heiligs, puurs en onvergankelijks. "Punten" krijgen voor uw gedachten is, nou ja, juist mis.
Natuurlijk hebben ze waarschijnlijk gelijk. Het delen van menselijke kennis is de hoeksteen geweest van de meeste filosofieën die zich bezighouden met een goed leven. Dit feit blijft niet onopgemerkt door deze auteur - ik besteed de meeste dagen aan het scannen van de frontfeed van Quora, gewoon genietend van niet alleen hoeveel ik kan leren, maar ook hoeveel mensen nu al weten. Onlangs leerde ik dat Quora je ongetwijfeld slimmer maakt, maar het laat je ook beseffen hoe ver je nog moet gaan. (Hier is een goed voorbeeld)
Maar er is nog een ander facet van het nastreven van kennis dat ons naar iets anders drijft. Iets waardoor het oké lijkt om het concept te koesteren van het creëren van hiërarchieën voor vragen en antwoorden, en het toekennen van punten voor een goed stuk werk. Dit ding - de dorst naar de sport van kennis - is precies wat Quora dient om te bevredigen. Ja - ik geloof absoluut in het verspreiden van kennis op elke mogelijke manier (want een slimmere planeet is beslist een betere), maar er is een ander deel van mij dat wil zeggen: "laten we eens kijken wat je hebt!" Er is nog een ander een deel van mij dat beloond wil worden (na lang duren) voor de ondankbare uren die ik in mijn leven heb doorgebracht met lezen of denken terwijl anderen bij monstertruckbijeenkomsten, Pat Benatar-concerten of all you can eat buffetten waren. Is het niet gewoon een weinig leuk om een locatie te hebben waar onze kleine obsessieve stukjes genialiteit niet alleen worden gerespecteerd, maar ook beloond?
Ja, ik zou een TED-lezing kunnen houden of een Wikipedia-pagina kunnen bewerken. De eerste heeft te veel toegangsdrempels en de laatste is gewoon goed ... om meestal te verdoezelen. Wat kan ik zeggen? Ik ben een mens. Ik zal blijven proberen om slim te zijn omwille van slimmeriken. Maar het kan geen kwaad om zo nu en dan denkbeeldige credits te krijgen voor mijn inzichten.
Zijn er tekortkomingen met het huidige systeem? Absoluut. Beroemdheden en supergebruikers kunnen zo snel en zo vaak op de hoogte worden gebracht dat ze vaak andere (soms formidabelere) antwoorden begraven. Maar ondanks al zijn tekortkomingen is het moeilijk om een systeem voor te stellen dat beter is in het identificeren van de knapste koppen op een bepaald onderwerpgebied (zonder tussenkomst van ivoren torenredacteuren of een raad van oudsten).
Misschien wel het belangrijkste is het feit dat credits en upvotes in de loop van de tijd geleidelijk in nut afnemen. Ik zou je bijvoorbeeld niet kunnen vertellen hoeveel credits ik nu heb - en het kan me ook niet echt schelen. Ik denk ook niet te veel na over de vraag of een vraag al dan niet de cascade van upvotes krijgt waarnaar ik op zoek was. Het zijn steeds vaker de reacties op mijn vragen en antwoorden die me doen terugkomen. Ik kan met plezier zeggen dat ik een aantal geweldige relaties heb opgebouwd met degenen die ik op de site heb gevolgd.
Dat is nu echter. In eerste instantie, ja ... ik wilde de goodies. Als dat nodig is om iemand op de site te krijgen, dan is dat maar zo. Hoe meer geesten rondzweven in de heilige zalen van Quora, hoe beter.
Het punt is dit - als je dit nu leest, is de kans groot dat je wat interessante kennis in je hoofd hebt geklopt. Of een paar echt geweldige vragen die Google gewoon niet voor je kan beantwoorden. Als dit het geval is, hoe zit het dan met het opzetten van een account op Quora en het laten vallen van wat kennis over onze onwetende schedel? Vergeet mij niet eerst te volgen.
