Gadgetshowto
Elke internetgebruiker moet tegenwoordig de termen IPv4 en IPv6 zijn tegengekomen. Je hebt misschien mensen horen zeggen dat IPv6 beter is dan IPv4 en dat het de toekomst is. Maar waar staan de termen IPv4 en IPv6 precies voor, en wat maakt de laatste superieur? Als u door dezelfde vragen verbijsterd bent, lees dan verder, aangezien we IPv4 versus IPv6 bespreken, en een betere blik werpen op de wereld van internetprotocollen. Maar laten we eerst bespreken wat internetprotocollen zijn.
Wat is IP?
De Internetprotocol of IP is het belangrijkste communicatieprotocol op het gebied van internetprotocolsuite voor het doorgeven van datagrammen over netwerkgrenzen heen. Het internetprotocol heeft een routeringsfunctie die inter-netwerken tussen verschillende apparaten over de hele wereld mogelijk maakt en effectief het netwerk tot stand brengt dat we internet noemen. Het IP-adres is verantwoordelijk voor het adresseren van hosts, het inkapselen van gegevens in datagrammen en het routeren van datagrammen van een bronhost naar een bestemmingshost via een of meer IP-netwerken. In Lehman-termen bevat IP de set regels en richtlijnen die moeten worden gevolgd bij het verzenden van gegevens over elk netwerkspectrum.
IPv4 versus IPv6: wat betekenen ze?
Internet Protocol versie 4 (IPv4) is de vierde versie van het internetprotocol (IP). Het werd aanvankelijk ingezet voor productie in het ARPANET in 1983 en is sindsdien uitgegroeid tot het leiden van het grootste deel van het internetverkeer. IPv4 is een verbindingsloos protocol dat wordt geïmplementeerd op netwerken die gebruikmaken van pakketschakeling. Het werkt volgens het best mogelijke leveringsmodel, wat betekent dat ze een niet-gespecificeerde variabele bitsnelheid en levertijd verkrijgen, afhankelijk van de huidige verkeersbelasting. Het garandeert geen levering, noch verzekert het een juiste volgorde of vermijding van dubbele bezorging. 
Internet Protocol versie 6 (IPv6) is de meest recente versie van Internet Protocol en de incrementele update naar IPv4. In wezen is IPv6 een internetlaagprotocol voor pakketgeschakelde internetwerking en biedt het end-to-end datagramtransmissie over meerdere IP-netwerken, waarbij het nauw aansluit bij de ontwerpprincipes die zijn ontwikkeld in de vorige versie van het protocol. IPv6 werd voor het eerst formeel beschreven in het internetstandaarddocument RFC 2460, gepubliceerd in december 1998, maar is sinds eind 2006 op apparaten ontstaan. 
IPv4 versus IPv6: gedetailleerde verschillen
| IPv4 | IPv6 | |
|---|---|---|
| Adres | 32 bits (4 bytes) 12:34: 56: 78 | 128 bits (16 bytes) |
| Voorbeeld | 12:34: 56: 78 | 1234: 5678: 9abc: def0: 1234: 5678: 9abc: def0 |
| Pakketgrootte | 576 bytes vereist, fragmentatie optioneel | 1280 bytes vereist zonder fragmentatie |
| Pakketfragmentatie | Routers en verzendende hosts | Alleen hosts verzenden |
| Pakket header | Identificeert geen pakketstroom voor QoS-afhandeling Bevat een checksum Bevat opties maximaal 40 bytes | Bevat het veld Flow Label dat de pakketstroom specificeert voor QoS-afhandeling Bevat geen checksum Extensie-headers die worden gebruikt voor optionele gegevens |
| DNS-records | Adres (A) records, kaarten hostnamen Pointer (PTR) -records, IN-ADDR.ARPA DNS-domein | Adresrecords (AAAA), kaarten hostnamen Pointer (PTR) -records, IP6.ARPA DNS-domein |
| Adresconfiguratie | Handmatig of via DHCP | Stateless Address Autoconfiguration (SLAAC) met behulp van Internet Control Message Protocol versie 6 (ICMPv6) of DHCPv6 |
| IP naar MAC-resolutie | uitgezonden ARP | Multicast Neighbor-verzoek |
| Beheer van lokale subnetgroepen | Internet Group Management Protocol (IGMP) | Multicast Listener Discovery (MLD) |
| Uitzending | Ja | Nee |
| Multicast | Ja | Ja |
| IPSec | optioneel, extern | verplicht |
Waarom de noodzaak van IPv6?
IPv4 gebruikt slechts 32 bits voor zijn internetadressen. Wat dit in wezen betekent is dat IPv4 tot 2 ^ 32 IP-adressen in totaal, waarmee rekening wordt gehouden 4.294.967.296 (4,29 miljard). Hoewel dit een groot aantal lijkt, is het geschatte aantal apparaten dat verbinding maakt met internet meer dan 20 miljard, en het aantal lijkt met de dag te groeien. Als zodanig moet het IP-adres voor elk apparaat specifiek en uniek zijn, en met het groeiende aantal gebruikers hebben we bijna geen IPv4-adressen meer.
De IPv6 maakt daarentegen gebruik van 128-bit internetadressen. Dit betekent dat het protocol tot 2 ^ 128 IP-adressen in totaal, wat er ongeveer zo uit komt te zien 340.282.366.920.938.000.000.000.000.000.000.000.000 (Driehonderdveertig undecillion, tweehonderdtweeëntachtig decillion, driehonderd zesenzestig nonillion, negenhonderdtwintig octillion, negenhonderd achtendertig septillion) (ja, dat klopt!). In wezen is de IPv6-standaard meer dan voldoende om het internet heel, heel lang operationeel te houden.
Voordelen van IPv6
De IPv6, samen met het vergroten van het aantal beschikbare adressen, brengt nog meer voordelen met zich mee. Met behulp van IPv6 is de behoefte aan Network Address Translation (NAT) weggenomen, die voorheen werd gebruikt om globale adresruimtetoewijzingen te behouden vanwege het ontbreken van IPv4-adressen. Bovendien kan de IPv6 ook verwijdert de mogelijkheid van botsingen tussen privé-adressen, samen met betere multicast-routering.
In vergelijking met de IPv4-standaarden heeft IPv6 een eenvoudiger header-indeling, wat een eenvoudigere en efficiëntere routering mogelijk maakt. Het veroorzaakt ook een verhoging van de Quality of Service (QoS), ook wel "flow labeling" genoemd. Niet te vergeten, de IPv6 heeft zijn eigen ingebouwde authenticatie- en privacyondersteuning en heeft flexibele opties met ondersteuning voor extensies. Over het algemeen biedt de IPv6 ook eenvoudiger beheer, waardoor afscheid wordt genomen van Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP).
IPv4 naar IPv6: The Switch
De uitputting van IPv4 was jaren geleden voorspeld. In 1993 werd Classless Inter-Domain Routing (CIDR) geïntroduceerd, dat later werd vervangen door het uitgebreide gebruik van Network Address Translation (NAT). Hoewel beide methoden werkten, waren ze slechts een tijdelijk middel om de uitputting van het IPv4-adres te vertragen. In wezen is de overstap naar IPv6 noodzakelijk, maar de voortgang is traag. Om de overstap te maken, software en routers veranderingen vereisen om het meer geavanceerde netwerk te ondersteunen, wat tijd en geld zal kosten.
Vanaf 2014, IPv4 droeg nog steeds meer dan 99% van het wereldwijde internetverkeer. Ondanks een decenniumlange ontwikkelings- en implementatiegeschiedenis als een Standards Track-protocol, neemt de algemene wereldwijde implementatie van IPv6 langzaam toe. Op 22 juli 2017 bereikte het percentage gebruikers dat Google-services bereikt met IPv6 voor de eerste keer 20,1%, en groeide met ongeveer 7,2% per jaar, hoewel het sterk verschilt per regio. Terwijl apparaten de IPv6-normen overnemen, is de het aantal netwerkaanbieders dat naar IPv6 overschakelt, is nog steeds vrij laag. In de tussentijd werken IPv4 en IPv6 effectief als parallelle netwerken, hoewel het uitwisselen van gegevens tussen deze protocollen speciale gateways vereist.
ZIE OOK: Wat is Dark Web en hoe u het kunt openen?
IPv4 versus IPv6: de onvermijdelijke verandering
Het ontbreken van IPv4-adressen is hier, maar gelukkig hebben we de IPv6. Met 2 ^ 32 adressen (ik ga het exacte aantal niet nog een keer noemen), zou de IPv6-standaard gemakkelijk de tand des tijds moeten doorstaan. Alle nieuwste apparaten worden standaard geleverd met IPv6, en zelfs als je het nog niet hebt opgemerkt, is de kans groot dat je de overstap naar IPv6 al hebt gemaakt. De overstap naar IPv6 is noodzakelijk en onvermijdelijk, eentje die u binnenkort zult maken. Of, om eerlijk te zijn, aangezien de apparaten om je heen en je ISP er al naar zijn overgeschakeld, zul jij ook de overstap maken.
Dus dat is alles wat er is bij de discussie over IPv4 versus IPv6. Vertel ons uw mening over het volgende grote ding in de wereld van internetprotocol in de opmerkingen hieronder.
