CFC-verbod werkte eigenlijk als herstel van ozongaten, getuige door NASA

In 1985 publiceerden wetenschappers van de British Antarctic Survey, Joseph Farman, Brian Gardiner en Jonathan Shanklin, een paper waarin de vermindering van de ozonconcentratie in de stratosfeer van de aarde boven het Antarctische gebied werd beschreven, wat leidde tot wat in de volksmond bekend staat als het 'Antarctische ozongat'. '. Sindsdien is het ozongat gestaag groter geworden en werden onder andere chloorfluorkoolwaterstoffen (CFK's) bestempeld als de belangrijkste oorzaak van de aantasting van de ozonlaag..

Twee jaar later, op 16 september 1987, werd het Protocol van Montreal betreffende stoffen die de ozonlaag afbreken ondertekend op het hoofdkantoor van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie in Montreal. Vanwege het protocol werd de productie en consumptie van verbindingen die de ozonlaag afbreken, waaronder CFK's, halonen, tetrachloorkoolstof en methylchloroform, tegen 2000 volledig afgebouwd..

Nu, meer dan drie decennia nadat het ozongat voor het eerst formeel werd gedocumenteerd, heeft NASA aangekondigd dat haar wetenschappers voor het eerst rechtstreeks de afnemende niveaus van ozonvernietigend chloor in de stratosfeer hebben kunnen waarnemen. In een rapport op de website van het Jet Propulsion Laboratory van NASA verklaarde het bureau dat als gevolg van het internationale verbod op door de mens gemaakte chloorhoudende chemicaliën de ozonafbraak tijdens de Antarctische winter met 20 procent is verminderd..

De ozonmetingen zijn uitgevoerd met een satellietinstrument dat is ontwikkeld door het Jet Propulsion Laboratory van NASA in Pasadena, Californië. Susan Strahan, een atmosferische wetenschapper van NASA's Goddard Space Flight Center en een van de hoofdauteurs van de recente studie zei, "We zien heel duidelijk dat chloor uit CFK's naar beneden gaat in het ozongat, en dat daardoor minder ozonafbraak plaatsvindt".

Verwacht wordt dat het ozongat in Antarctica geleidelijk zal herstellen naarmate CFK's de atmosfeer verlaten, maar NASA wijst erop dat volledig herstel van de ozonlaag tientallen jaren zal duren.. “CFK's hebben een levensduur van 50 tot 100 jaar, dus ze blijven heel lang in de atmosfeer hangen ... Voor zover het ozongat verdwenen is, kijken we naar 2060 of 2080. En zelfs dan is er misschien nog een klein gaatje . ", zei Anne Douglass, de co-auteur van de studie.